Í dag

er stuttasti dagur ársins. Samkvæmt Almannaki Þjóðvinafélagsins mun sólin ekki koma upp fyrren á morgun. Ég ætla að vera skynsamt spendýr og leggjast í vetrardvala í dag.
Eftir morgundaginn verður svo allt á uppleið aftur.

Annars ætlar sveitta lestrargengið að halda uppskeruhátíð í kvöld. Í síðasta partýi varð ég mér til skammar og hyggst endurtaka leikinn í kvöld. Fátt jafnast á við fíflagang í góðra vina hópi.
Námsmenn erlendis eru snúnir aftur og gær hitti ég tvo slíka. Ég get ekki beðið eftir að verða sjálf námsmaður erlendis á ný. Fá svona bláirerudalirþínirlandmittínorðrinu fíling þegar maður lendir með æslandexpress á Miðnesheiði. Fyllast stórborgarhroka gagnvart litlu Reykjavík og tönglast á því í sífellu hvað húsin hérna séu lágreist og bjórinn dýr.
Nei, annars, það er að rísa háhýsi á við tvær hallgrímskirkjur í Kópavogi. Nú er tíminn til að fyllast lotningu og hógværð. Ég ætla að fara með einhvern af þessum erlendu námsmönnum í skreppitúr uppí smára við tækifæri. Fá þau til að fallast á hné....