gvöð minn......

Einhver hvíslaði því að mér dagar mínir innan veggja kvennó væru svona hér um bil taldir (4 til að vera nákvæm).
Það fannst mér algerlega hræðilegt því tíminn í Kvennó hefur verið mjög frábær, sko. Mér vöknaði svo um augum þegar ég breytti upphafssíðunni minni í tölvunni frá Keðjusíðunni í heimasíðu háskólans til að laga mig að nýjum aðstæðum. Ekki minnist ég þess að hafa verið svona meyr og sentimental þegar ég útskrifaðist úr grunnskóla hér um árið.
Ofan á þetta bættist síðan bömmerinn yfir því hvað ég-ætla-að-verða-þegar-ég-verð-stór.
Eins og ofangreindar pælingar gefa í skyn er Hafdís ekkert alltof bjartsýn þessa daganna, en kona á ekki að velta sér uppúr lífsins tára dal, því lífið er þjáning eins og búdda sagði svo réttilega. Þessvegna ætla ég að skella mér á dimmisjón fund, læra að jóðla og fara í hausamælingu fyrir stúdentshúfuna. Ég er eiginlega hálfvegis búin að beila á því að útskrifast með heimatilbúna húfu eða KluKluxKlan hettu eins og mér datt í hug um daginn.