VERKLEG SAGNFRÆÐI

kjáni var ég. Auðvitað veit ég í hverju verkleg sagnfræði felst. Hún felst í bjórdrykku. Svarið við öllum lífsins vandamálum er að finna í botninum á bjórglasi sem maður hefur skrifað á sig á stúdentakjallaranum. Fortíðin verður ekki endursköpuð, sama hversu mikið maður les, en ef maður hefur vit á því að drekka nógu fjandi mikið er aldrei að vita nema fortíðin birtist manni sem hillingar á 4.bjór. Að ég tali nú ekki um, þegar maður er búin að drekka það mikið að maður veit ekki hversu marga drykki maður er búin að innbyrða. Þá er fortíðin jafn ljóslifandi og kastljós.....eða eitthvað.
Að lokinni nokkrum verklegum sagnfærðikúrsum (lesist nokkrir bjórar) ætla ég að skunda uppá flokk og nörldra. Lét óvart plata mig í einhverja ómerkilega símsvörun og pappírsvinnu. Ætla samt að nota tækifærið og breiða út eigin stjórnleysisboðskap í nafni samfylkingarinnar. Láta svo reka mig úr flokknum.Því Ég hata flokkshollustu og ég hata íslenska pólitík. Er samt of blönk til að geta neitað ókeypis bjór í gríð og erg, þess vegna sel ég sál mína samfylkingunni sem er samt ekkert annað en samasafn fólks sem er tilbúið að styða einhverja flokkslínu sem það veit ekki hver er bara til að geta öðlast frama innan flokksins, þingsæti, 400.000 kr á mánuði og öruggan ellilífeyri ef það hrökklast í ráðherrasæti.
ég hafna þessu
ég er anarkisti
og drukkin........

Ég held ég sé á góðri leið með að lesa yfir mig. Ég er að velta því fyrir mér að af-læra stafrófið og segja mig úr skóla sökum ólæsis. Það hlýtur að vera til menntunar en endalaus bókalestur. Verkleg sagnfræði e.t.v?
Ég var búin að lofa sjálfri mér og öðrum að endurreisa bloggið mitt, en einhverra hluta vegna hefur það farið forgörðum. Sjálfsagt vegna eigin leti og ómennsku. Að sjálfsögðu vel ég tíman til að endurblogga þegar ég ætti að vera að gera allt annað. Mín bíða skruddur í mörgum hillukílómetrum sem bíða þess að verða lestnar upp til agna. Þetta er að sjálfsögðu gamla góða prófheilkennið, þegar maður á að vera að læra undir próf en fær skyndilega gífurlega löngun til að taka til í herberginu sínu, baka köku, viðra hundinn eða eitthvað þaðan af verra.