Þetta er nýi bloggstíllinn minn
hann er mjög hnitmiðaður.

Bloggið er dautt!

Ég held að blogg-tízkan sé að springa á limminu. Sífellt fleiri bloggarar eru að gefa upp blogg-öndina og aðrir eru svo blogg latir að einu færslurnar þeirra eru skrifaðar á föstudögum eftir skóla um hvað á að gera yfir helgina og svo á mándudögum í hádeginu að segja frá hvernig planið fokkaðist. Tour de blog rúnturinn minn í netheimum sem áðurfyrr var bæði langur og gefandi styttist æ meira og meira og miðast nú eiginlega bara við tvö blogg. Að sjálfsöðu hnýsist ég af og til í blogg hjá ókunnugu fólki (tenglar á tengla síðum fastablogga) en maður er ekkert að auglýsa slíka ósiði.
Ég er að velta því fyrir mér hvort ég eigi að fylgja vinum mínum eftir í blogg-gröfina eða berjast til síðasta bloggara. Standa með hinum síðustu blogg-riddurum eða fylgja fjöldanum. Er þetta kannski bara sönnun þess að ég hef ekkert að segja lengur? Glöggir lesendur geta séð að síðasta færsla var nú ekkert ákaflega spennandi.
Ég held að þetta blogg mitt sé í andaslitrunum og ef til vill mun ég veita því náðarhöggið innan tíðar.
Lifið heil
HH

ps. þetta er ekki aumingjaleg tilraun til að veiða hrósyrði um sjálfa mig inná kommentakerfið, sá sem gerist sekur um slíkt verður sendur til Síberíu í Gúlakið.

Ég þori ekki að fletta.......!

Ég þori ekki að fletta yfir á næstu síðu í íslandssögubókinni minni því þá verður Jón Arason biskup hálshöggvinn. Ég er búin að sökkva mér oní deilur lúþerska og kaþólskra á íslandi á 16.öld og er algerlega á bandi kaþólskra. Kannski er það bara minn prívat þvermóðskuháttur að halda alltaf með þeim fer sem halloka en mér finnst í alvörunni lúþeristar hafa sýnt mjög svo and-kristilegan hugsunarhátt í því að koma siðbót/breyting/afturför/wottever á á íslandi sem og annarstaðar í Evrópu og stend með kaþólskum. Þegar komið var að leiðarlokum hjá mínum mönnum, hinum íslenzku kaþólikkum ákvað ég að taka mér pásu og blogga. Ég á samt örugglega eftir að fletta mjög græðgislega yfir á opnuna sem Jón Arason missir hausinn eftir að þessari færslu líkur því samkvæmt því sem samstúdentar mínir segja er þar mjög djúsí lýsing á aftökunni sjálfri. (vissu þið að það þurfti 15 högg á hann þar til að hausinn datt af? Kaþólikkar sögðu að það væri vegna þess að guð hefði velþókknun á honum og vildi fyrir alla muni halda hausnum á búknum, en fyrir mér er þetta sönnun á því að guð er ekki til og böðullin var með illa brýnda exi)
En burtséð frá Jóni Arasyni og hausnum hans gengur lífið sinn vanagang (ojjj, hvað þetta er innilega litlaus setning) Þarf að vísu á öllu mínu siðferðisþreki að halda þessa daganna til að geta vanið mig við að þurfa að eyða 2-3 klukkutímum á dag í lestur. Ég hef hingað til tamið mér frekar afslappað viðhorf til náms (lesist, leti) en ég verð að gangast undir gagngera hugarfarsbreytingu hið fyrsta ef ég ætla mér að ná prófunum í vor. Enda er ekkert eðlilegt að þurfa að lesa 150-200 bls. fyrir hvern einasta tíma. Og það í bókum sem sumar hverjar eru skrifaðar á svo uppskrúfaðri og leiðinlegri ensku að Gummi Valur gæti vart lesið þær.

ég er búin að blogga um skólan og námið, ég á mér ekkert líf, EKKERT

Að lokum ætla ég að skjóta hérna inn drykkjuvísum sem Árni Magnússon handritasafnari og Páll Vídalín, síðar biskup ortu á fylleríi í kaupmannahöfn veturinn 1686. Hér ræða þeir meðal annars um afmeyjanir stúlkna

árni:
Skylt er víst að skýri jeg
skötnum satt frá Páli
hann hefur orðið margri mjeg
meyjunni að táli

Páll svarar:
Árni satt ég anza vil
eigi þó hann klægi
sá veit hvernig baugabil
blæðir stunginn mægi.

....Blæðir stunginn magi, þetta er eitt það viðurstyggilegasta orðalag sem ég hef heyrt! og gaurinn varð síðar biskup!

Af lopapeysum,

Á morgun hefst minn akademíski námsferill fyrir alvöru. Ég veit ekki alveg hvort ég eigi að gráta eða hlægja yfir því þannig að ég ætla að gera hvorugt. Ég verð samt að viðurkenna að það kemur óneitanlega niður á sjálfsálitinu að vera lítið nýstúdentagrey sem ekkert veit. Stoltið mitt þolir hreinlega ekki að vafra um háskólasvæðið með kort í hendinni og þurfa sífellt að vera að spurja til vegar. Árnagarður, gamli garður, garðagarður..............hvernig í fjandanum á borinn og barnfæddur breiðhyltingur að vera með þetta á hreinu? Ég verð sem sé að kyngja stoltinu, taka upp kortið og halda áfram að spyrja til vegar og láta hía á mig fyrir vikið.
Samt sem áður virkar háskólinn bara ágætlega á mig. Fór á kynningarfund heimspekideildar á föstudaginn sem var voða kósí. Sérstaklega fílaði ég Pál Skúlason rektor í botn þegar hann sagði að stór partur af náminu í heimspekideild færi fram á kaffihúsum borgarinnar. Ég hef ákveðið nú þegar að vera dugleg að tileinka mér það viðhorf. Eftir deildarfundinn fórum við á skorafundi. Ég var að sjálfsögðu búin að gera mér í hugarlund hvurslags fólk væri í sagnfræðinni. Fullt af pólitíkst rétthugsandi fólki í lopapeysum, hermannajökkum og che guevera bolum.
Mér til mikillar furðu reyndist þetta vera kórréttar getgátur hjá mér. Fyrir utan tvær versló gellur sem slysuðust í þetta fag og tvo gaura í íþróttafötum eru bókstaflega allir í lopapeysum. Eftir heilan vetur með þessu liði verð ég áreiðanlega búin að breytast í sauðkind.