ég er stór...
já svei mér þá. nú er ég orðin fullra nítján vetra gömul. Geri aðrir betur. Afmælisdagurinn í gær var alveg eins og afmælisdagar eiga að vera. Allir sem áttu að muna eftir afmælinu mínu gerðu það, fékk afmælissöngva, afmæliskossa, afmælis sms og að sjálfsögu afmælisgjafir.
En lítum nú yfir farin veg og atugum hvað ég er búin að vera að hafast að þessi 19ár, talað, synt, étið og skitið. Það fynnst mér slæm nýting á tíma. Sérstaklega í ljósi þess að Halldór Laxnes var 2 árum yngri en ég þegar hann skrifaði barn náttúrunar, Britney Spears var árinu yngir en ég þegar hún gaf út "hit me one more time", Mozart var búin að semja a,b,c,d, sinfóníur og ég veit ekki hvað og hvað þegar hann var 19. Líkur mínar á að verða stórmenni sem munað verður eftir fara minnkandi með hverjum deginum...
Nýfætt lamb stígur á fætur 10 mínútum eftir að það fæðist, er kynþroska eftir sumarið (og ef það fer ekki í sláturhúsið það haustið) og verður svo foreldri ári efir að það fæðist. Það finnst mér góð nýting á tíma. Óþolandi allur þessi tími sem kallast unglingsár, sem eru ekki til neins nema gera mann að einhverju sem maður vill ekki vera (fullorðin það er)
Mig langar á rólo og moka sand....
Mamma er strax byrjuð að nota nýfengin aldur til að fara í taugarnar á mér
Manneskja á tvítugsaldrinum á sko að kunna að setja í þvottavél/taka til/bóna bílinn.......